зат есім. 1. Тамақ жейтін адам. Біткен іске сыншы көп, піскен асқа ж е уш і көп (Мақал.). 2. ауыспалы мағына. Біреудің еңбегін пайдаланушы. Бай, патша, төре, басқа еңбекті жатып ж е у ш і л е р ешқашан өздері жұмыс істемейді (I.Жансүгіров, Шығ.). Бізді қараңғыда ұстаушы, еңбегімізді ж е у ш і мырзалардың сойылын соғушы, жауыз ғұрыппен күресеміз деуші еді жолдас Мұратбаев (Ш.Өтепов, Ғани Мұратбаев).