Кәуап

lat: Káýap

[ир. ] з а т е с і м. Істікке түйреп, шоқтың қызуына қақтап пісірілген етістік Бауыздап етін сойып паршалады, Шыжғырып алайын деп майын құйып. Төстіктен іске тартып к ә у а п қылды. Жейін деп оңашада бір сүйініп (Үш ғасыр.). Көл қорыған қызғыштай, «Ел қамын жеген Едігемісің» ақын к ә у ә п болып жүргені (Ж.Аймауытов, Шығ.).