з а т. 1. х и м. Темірдің және темір тек тес заттардың дымқыл ауада бүлінуінен болатын тотық; дат.

Тат қоршаған ортаның әсерінен темір бұйымдардың бетінде түзілетін аздап гидраттанған темір оксидтерінің қоспасы (Қаз. тілі термин. Химия).

2. а у ы с. Қалдық, ұштық, сарқыншақ.

Асылды сөккенменен оты кетпес, Көңіл ден жаман сөздің таты кетпес (Бес ғасыр.).

Айт деген соң торғайдың айтқан дәті: «Мені жеген сұңқардың жоқ ұяты. Қоя қылып құсарсың жүн мен сүйек, Тұмсығыңа жұғады боқтың таты» (Ш.Құдайбердиев, Шығ.).