с ы н. Өркөкірек, менмен, паң.

Дүниелікке көңілі тоқ, Ағайынға бауырмал. Тәкәппар, жалған онда жоқ, Айнымас жүрек, күлкің бал (Абай, Тол. жин.).

Елде көп бұл бидайдай адам деді, Тәкаппар оны халық жаман, – деді. Қалпы емес тәкаппарлық данышпанның, Тұтынба бұл мінезді, балам, – деді (А.Байтұрсынов, Шығ.).

Өзін басқадан артық көріп, кеудесін көтеріп, жағымсыз қылық көрсететін адам.

Тәкаппар болу – ақымақтықтың белгісі (Қаз. тілі термин. Педагогика.).