е т. 1. Жинасу, теруге, жинауға болысу.

– Жалғыз барам деп қиналма, мен де барып, саған тезек терісіп қайтам, – деді (А.Байтанаев, Қайнар.).

Жұпардай аңқып исі жеміс тердің, Верамен қатар жүріп теріскен гүл, Кетер ме көкейімнен, болмас ұмыт Ләззаттың балын тілмен беріскенім (Ғ.Игенсартов, Тың.).

2. а у ы с. Бір-бірінің қателіктерін, кемшіліктерін жіпке тізіп айту, бетке басу.

Өкпелерін терісті. Екі батыр егесіп, Ел алдында керісті. Егесіп тұрып екі алып шегінісіп тұрысты (К.Әзірбаев, Таңд. шығ.).