з а т. ә д е б. Классикалық түркі тілдес поэзиядағы өлең өрнегі.

Қазіргі түркі халықтарында тұйықты , мысалы, әзірбайжандар баяты, түркімендер ляля, түріктер мани дейді (Әдеб. термин. сөздігі).

Тұйық үлгісінде жазылған алғашқы өлең бізге Бурханеддин Сиваси арқылы жеткен (ҚҰЭ).