з а т. 1. Қолдың саусақтарын жымдастыра бүккенде шұңырайған алақан аясының іші, алақанның іші, шеңгел.

Қос уыс ділда берді Әзімге шал. Сенің ортақ малың, – деп, мендегі мал. – Шешілісіп, сырласып отыралық, Әртүрлі қымбат баға ішкілік ал (Абай, Тол. жин.).

Ақбілек уысындағы торғын орамалымен көзін сүртті. Бекболат төмен қарады. (Ж.Аймауытов, Шығ.).

2. а у ы с. Қамау, қоршау.

Тағы да күз, тағы міне сары таңды ұзақ түн, Уысында тағы да мен ұйқы дейтін тұзақтың, Ой-хой, шіркін, тағы да бір күзді, міне, ұзаттым (М.Мақатаев, Шығ.).

Асығыссың дей бердің, Асығыспын. Келмейді ғой дәм-тұзды жатып ішкім. Асықпасам қорқамын, Өкінем деп, Уысында меңіреу қапылыстың (К.Салықов, Жезкиік.).