lat: BUL
зат.сөйл. 1. Пұл.
Тамағы тоқ, бұлы көп
Семіз байлар оңбайтын.
Киімі жоқ, түгі жоқ
Кедейді ылғи қорлайтын (А.Шамкенов, Сағат).
Тәтті менен дәмдіні Қолында бұлы бар жейді (ХVІІІ-ХІХ ғғ. қаз. ақын.).
Базарда «Теңге» болсаң бұл боларсың,
Қолыңа құрық алсаң құл боларсың.
Батырдың айтқан сөзі рас болса,
Қолыма су құятын күң боларсың (Айман-Шолпан).
2. Баға, құн.
Көтере берме бұлыңды,
Көпірте берме ұртыңды,
Күндердің күні болғанда,
Өзіңнен мықты жолықса,
Ту сыртыңнан жармай алар өтіңді (ХVІІІ-ХІХ ғғ. қаз. ақын.).
Асылдай ақ күмістен айырулы- ай,
Қасиетті бір мінезің абиұлы-ай.
Ақ бетің ақ жауқазын айға меңзес,
Бұқардың бұлы қымбат ақ ұнындай (Н.Шыршығұлұлы // Ақберен).