е т. 1. Жақын келу, маңайлай түсу.

Ақтоқты ауылы жайлауға шығады дегенде Ақан да қасына Шәкейді ертіп, осы көшті алыстан жанап отырған (С.Жүнісов, Ақан сері).

Көрдім де қараларын жанай шаптым, Баласы Базарбайдың дегенменен (Батырлар жыры).

Ойпаңның оң жағында тік жарды жанап көз жасындай мөлдір сулы бұлақ ағып жатыр (С.Шаймерденов, Мінез).

2. а у ы с. Жақын араласу, өзіне тарту.

«Жақсыларды» жанап, жеңге болғандықтан, алпыс үйді өзі билегендіктен, орташа ауқат бітіп, орта шарқы үй боп қалды (Ж.Аймауытов, Шығ.).