з а т. Елеңдеушілік, алаңдаушылық.

Сезілгендей жүрегінің елеңі,

Құлағыма күлкісі де келеді.

Келеді оның ұраны мен ызасы,

«Түрмең шірік, түртсе, құлар» дегені (Ж.Молдағалиев, Таңд. шығ.).

Байқаймын, ақырындап күз келеді.

Бітеді қайран жаздың ізгі елеңі.

Кеткен жаз келмеймін деп қабақ түйді,

Келген күз айтар екен бізге нені (Т.Молдағалиев, Шақырады.).