(Алм.: Жам„ Нар„ Кег„ Шел.; Жамб.: Шу, Қорд.; Талд., Қарат.; Сем.: Абай, Аяг„ Көкп., Ақс.; Павл., Ерт.; Қ.орда; ҚХР) бірге туған апа, апай.

Қылыштың әпкесі Алматыда оқиды (Алм„ Жам.).

Омбыда Дусяның күйеуге тиген әпкесі тұратын еді (Б. Соқ„ Жекпе-жек,94).

Әпкесі қайтса оқудан, үйінің іші бір думан (Қ. Аманж., Тол. жин., 2 т., 225).

[Сөз түбірі ападап: -қай не -еке жүрнақтары арқылы туған апа + қай, апа +еке тұлғалары ықшамдалып, апқай//апеке>апца//апке>әпке пайда болған. Э. В. Севортян апақай сезін апа+ақай немесе апа+қай деп талдайды (Ә. Нұрм., Жер. тіл. ерекш. торк.)]. Қ. әкпе, әпеке, әпкей, әпше.