(Түрікм.: Красн., Бекд., Не-бнд., Ашх., Таш.) үй ішінде түтіннен, т.б. пайда болған кір, өрмекші ауы, торы. Күтпеген соң, үйдің бұрыштарына ыстық тұрып қалған (Түрікм., Бекд.). Жұмысшылардың үйлеріне барсаң, үй майлаусыз, ыстық , терезелері ашық-тесік тұрғанын көргенбіз («Жұмшы», 22.04.1953). 2. (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Таш.) күйе, шаң басқан кір жер (ыс). Үйдің пәтегі (қ.) ыстық - ыстық , оны тазартумен деісіңжоқ (Түрікм., Таш.). Үй төбелері ыстық - ыстық (Түрікм., Красн.). Оқушылардың жатақ орындары ... ыстық - ыстық , лас (<К-зшылар үні», 12.02. 1938, №14).