жұма

lat: juma

1) жиылыс. 2) күннің аты.

Көз жұмғанша дүниеден

Иманын айтып кеткені-ай!

«Бейсенбі ме, бүгін?» деп,

Жұмаға қарсы өткені-ай (Абай).

Қайыры жоқ байлардан,

Ел қонбаған шөл артық.

Жапанда суы суалып,

Бақа сорған көл артық.

Желеп, жебеп жүретін,

Жұма сайын келетін

Иманы бар өлі артық (Әбубәкір).