КІРІС

lat: KİRİS

ет. Белгілі бір істі, шаруаны орындауға дереу араласу, тікелей жұмылу, соны орындауға қатысу, қолға алу. Қаладан келген өкіл баяндамаға кiрiст i (Б.Майлин, Шығ.). Ұлықтар енді сайлауға кiрiс т i (М.Әуезов, Шығ.). Гу-гу әңгімемен отырып, тамақ жеуге кiрiстiк (Ә.Сәрсенбаев, Толқында туған.). Екі күндей демалып, тынығып қалған балалар пішен шабуға құлшына кiрiстi (С.Бегалин, Таңд. әңгім.).