3 ш ы л. 1. “Ей” мағынасында қолданылатын одағай. Бір істі бастар алдында айтылады. Я, сәт, әумин! Айтқаның ақ болсын! (М.ә). Я, шариялар Я, пайғамбарлар, я шариялар…я әулиелер! Жолдарыңа боз қасқа, ақ сарбас айттым. Қолдай гөр, медет бере гөр! (Ж.Аймауытов, Шығ.). Я, Алла, құрметіңе достың Махмұт, Тілге яр бер, берілсін тұғры мақсұт. Арун-Рашид халифа заманында, Бағдатта бір жігіт бар, аты Масғұт (Абай, Тол. жин.). Зар қылып тілеймін Рахметін Алланың. Елжіреп жылаймын, Көңлін аш пенденің. Сыйқатын қалқама бере гөр, я, рахим. Тілегім – бұл ғана, Қайғымды қыл шағын (Абай, Тол. жин.). 2. Құйт, мейлі деген сөздермен мәндес шылау сөз. Демеймін мені мақтасын, Я жақсын, я жақпасын. Сүйтсе де мұндай сыншыдан, Құдайым бізді сақтасын (Абай, Тол. жин.).