адамның төрт құбыласы теңеліп, бақ-дәулеті асып-тасып, шалқып, дәурендеп тұрған кезеңіне байланысты.
Өздерінің болып-толып тұрған кезден қалған көне шапан, ішіктерді шығарды (Ә.Нұрпейісов. Қан мен тер, 262).
Танауы далиып, болып-толып отырған Әлімге қарады (Қ.Найманбаев. Көктөбе, 1 кітап, 118).