қандай, қандай (заманда, жағдайда...) 

Олар не торы, не қара өңшең сүлік сұлу ат мініп... шыға келгенде, қапелімде, қай-қай ауыл да сасып калар-ды (Ә.Кекілбаев. Бір уыс топырақ, 225). 

Қай-қай заманда қайғы мен мұң қапалы жанның көніндей сірі көңілінің көбесін қақыратып сөккен (С.Сматаев. Елім-ай, 5).