4КЕШ —
зат. Ымырт жабылып, қас қарайған мезгіл. Тұмансыз, тұнық ауа қысқы кеште, Өзенге ат суарған сен емес пе? Асқақ ой артына бір жалт еткенде, Ұрланып өткен өмір келеді еске (1,69). Бұлтсыз, айсыз, жы ...
5КЕШ —
зат. Жастардың көбіне кешке қарай болатын ойын-сауығы; отырыс. Кештеріңнен кешіктім, ақталармын, Қызған кезде думаныңа тап болармын. Өсиет айтар саған ата емес мен, Сырласыңның сыңайын ақтарармын, Б ...
6КЕШ —
үст. Уақытын өткізіп алып, кешігіп; кейін. Қой бақтым, ешкі бақтым бөртелетіп, Кезіп жүрсің кеш келіп, ерте кетіп. Құдайдан сұрап алған құлынымды Емін-еркін сүймедім еркелетіп (1,184). Алдампаз жү ...
7КЕШ —
ет. Біреудің қатесін кешіру, рақымшылық жасау. Кішкентай күнім, кеш мені, барлығы дағы сен үшін, Иілмес емендерге мен, иілсем кейде садақша? (2,60). Туған халқым! Қатемді кешіре гөр! Кешіре гө ...