з а т. 1. Аужай, шама- шарық. - Әуелі үйленейін де, апа, - дедім күліп, - балалы болайын да, содан кейін көр әуселем-ді (С.Мұқанов, Мөлдір махабб.).

2. а у ы с. Арын, екпін, қарқын. Мұның өзі шалдың былтыр үш-төрт ай сырқаттанып, әуселесі біраз басылып қалғандағысы екенін қайдан білсін, түге (Х.Ерғалиев, Шындық.).

Үйлен, айналайын.

Қолыма бір тигізші өзін!

Сені кемсінген келіннің

Әуселесін көріп алайын (Қ.Сатыбалдин, Қызыл жалау).

Жар- қырап сонда шықты

Баукең - есім,

Бара сап басқан жаудың әуселесін.

Онымен бірге шықты қазақ аты

Ежелден туып берген ер төресін (Ғ.Қайырбеков, Көнсадақ).