АНА-МЫНА

lat: ANA-MYNA

есім. сөйл. Әртүрлі нәрсе , көр-жер, анау-мынау .

Сам жамырап, келеді құлап іңір,

Мен ойлаймын ананы-мынаны бір.

Алыста, Абайлардың жайлауында,

Жайылып поэзия пырағы жүр (2,191). Бірақ, білмеймін, алдына барсам болды, ананы-мынаны айтып, ойымнан адастырады да қояды (4,214).