з а т. 1. Өз аты мен әкесінің аты; кім екендігі туралы мәлімет.

Аты-жөн мен ағайын текті,- дедім,

Шамам жоқ жеңетұғын көпті,- дедім (К.Әзірбаев, Таңд. шығ.).

Жақтырып қызды сынап ұнастырды, бұл қыздың аты-жөнін сұрастырды.

Жауабын алдыңғы жыл қабыл алмай,

Өкініп биыл танып рас білді (Ә.Найманбаев, Шығ.).

Осындай сәті түсіп кез келгенде,

Сұрасам аты-жөнің кім болады? (Айтыс).

2. Бір нәрсенің атауы, қалай аталатындығы.

Олар адасып кететіндей-ақ әр нәрсенің аты-жөнін, нөмірін рет-ретімен жазып қоюды әдетке айналдырған (Ж.Жұмаханов, Солдат жолы).

Уа, уа, қызметінің аты-жөні бар ма? (Ш.Хұсайынов, Таныс адам.).