зат. Адамның арманы орындалып, қуанышқа бөленуі; бақ .

Бақыт деген – әркімдерде бір арман,

Сол арманның шыққан жері құмардан.

Ал сен үшін бақыт деген дәл қазір – Бақыт жайлы жаза алмаған шығармаң (3,8).

Бақыт деген – сенің бала күндерің,

Бақытсыз-ақ бақытты боп жүргенің.

Бақытын да, басқасын да білмеуің,

Бақытсыз-ақ ойнағаның, күлгенің (3,8).