ет. 1 . Қар немесе жауын жауғызу .

Ойым – қыс, жүрегім – жаз, көңілім – көктем,

Басым – бұлт, қар жаудырып , нөсерлеткен.

Қамқоршым – қағаз, қалам, жүйрік қиял,

Жабырқау жас жүректі еңіреткен. Яу! (1,39).

2 . ауыс. Үсті-үстіне қаптату, төпелету .

Сүйсінетін соп қамшы ысқырғанда,

Құмар еді құлшына күш қылғанға.

Іштей нелер қарғысты жаудырамын ,

Тәңірінің таяғы түскір жанға (1,260).

Көрсін де жүрегімнің аққан қанын,

Ақ қағазда жол-жол боп жатқан дағын.

Байқап бір қарасын да іздегендер,

Жаудырсын мақтауларын, даттауларын (3,250).