сын. 1. Түзде өскен, тағы .

«Босуда елің Қытайға, Қырымға да?!» –

Деді-ау маған, ой, тоба...Зұлым жаңа.

Аң мен құс аждаһаның мекенінде

Өлем бе жабайы боп, шынында да?! (1,194).

Ормандағы қатар өскен, қос терек боп қалыппыз.

Жабайымыз , жайыламыз, тағылармен бірге оттаймыз, қарықпыз (3,293).

2. ауыс. Тұрпайы, дөрекі .

Бұл өлеңнің жалаң, жабайы айтылған уағыздығы өз алдына, тіптен өлеңдік құрылымының өзін талдап жату, ауызекі айтылатын сөз арасындағы логиканы іздеп жату – бос әурешілік (4,299).