зат. 1 . Арыстан, жолбарыс, қасқыр сияқты етпен қоректенетін азулы аң.

Құс ұясыз,

Жыртқыш інсіз болмайды,

Отансыз жан өмірінде оңбайды.

Өзін-өзі қорлайды да сорлайды, тірі адамға сол қайғы! (3,279).

Ет тастасаң бір кесек лақтырып,

Шайнамай-ақ жұтады бір-ақ қылғап.

Қанша әлсіздің мойнында қаны бар деп,

Мен ішімнен жыртқыштан сұрап тұрмын (3,280).

2 . Бүркіт, қаршыға, қырғи сияқты алғыр құс .

Селк етіп бір теңселіп, тал қалатын,

Шиқылдап сорлы шымшық зар қағатын.

Ұшып бара жатып-ақ бір шоқып жеп,

Жыртқыштың тұяқтары қанданатын (3,279).

Кішісі не жыртқыштың, ірісі не,

Опа қылмас әлсізге бірісі де,

Ілуші едің іргеде балапанды,

О, кішкентай қанішер, тірісің бе?! (3,280).