КӨЛІК

lat: KÓLİK /25/

зат. 1 . Жол қатынасына, әртүрлі жұмысқа пайдаланылатын мал .

Иесіз дала. Аңызақ, Арық көлік .

Бар қуатты бойдағы алып беріп,

Түрендейміз соқамен ескі аңызды,

Арықтармен қыбырлап барып келіп (1,261).

Түнделетеміз деп, суыққа ұрынасыңдар.

Көліктеріңді қажытып ап жүрмеңдер (4,195).

2 . Қазіргі заманғы негізгі қатынас құралы; машина .

Маған олар үлкен жолдың үстінде екеуден-екеу, зарыға көлік күтіп отырған, қажыған жолаушылардай болады да тұрады (4,234).