зат. Ымырт жабылып, қас қарайған мезгіл.

Тұмансыз, тұнық ауа қысқы кеште,

Өзенге ат суарған сен емес пе?

Асқақ ой артына бір жалт еткенде,

Ұрланып өткен өмір келеді еске (1,69).

Бұлтсыз, айсыз, жылы леп,

Сүйемін салқын кештерін.

Бетті аймалап уілдеп,

Толассыз соққан ескегін (1,73).