lat: QAÝYM
зат. 1 . Белгілі бір ерекшеліктері бойынша ұйымдасқан әлеуметтік топ .
Жолдас командир,
Қабылда мені қауымға ?
Құлағым үйір, құлқым да үйір дабылға (3,24).
Әйел қауымының меншігіне тиген тіршіліктерін өзара бөліспей-ақ, кез келгені атқарып жүре беретін (4,145).
2 . Ел, жұрт, көпшілік .
Ұят болды-ау қауымнан !
Ұят болды-ау,
Ұят болды-ау,
Ұят болды-ау бауырлар! (2,148).
Ақжарқын қауым ,
Бірінің қамын бірі ойлап,
Жараңдар,
Неткен ынтымақты еді бұл аймақ! (3,195).