ҚАН

lat: QAN

ет. Бір нәрсеге қанағаттану, риза болу, мейірлену .

Мен Үйсінмін,

Білсең, інім, сыйлы ағаң.

Мен айтайын өткен күнді сырға қан .

Ауыл болды, қауым болды талай-ақ.

Сабау басты ауа келген ұл балаң (2,128).

Алайда сен... О, менің данышпаным!

Тыңды әнші, бос сөзге барыспады.

Қансам деймін өнердің құдіретіне,

Тұрған сәтте кеудемнен жан ұшқалы (4,34).