lat: QAN
ет. Бір нәрсеге қанағаттану, риза болу, мейірлену .
Мен Үйсінмін,
Білсең, інім, – сыйлы ағаң.
Мен айтайын өткен күнді сырға қан .
Ауыл болды, қауым болды талай-ақ.
Сабау басты ауа келген ұл балаң (2,128).
Алайда сен... О, менің данышпаным!
Тыңды әнші, бос сөзге барыспады.
– Қансам деймін өнердің құдіретіне,
Тұрған сәтте кеудемнен жан ұшқалы (4,34).