с ө й л. тәйт әрі. Жә, тыныш, тек.

«Қой әрі!» деп ордаң етсе, болмады,

«Қойшы, ойбай!» деп жылмың етсе, оңғаны.

Бұраң етіп бір қараса қылмиып,

Бойың ерір, ғашықтық сол қонғаны (Б.Майлин, Шығ.).

-Тәйт әрі! бұл саған ойыншық деп пе едің...- деп Қаламұш оны тыйып тастады (Т.Ахтанов, Дала сыры). - Қой әрі! - Кемпір, сөзді қой. Қанышжан бірдеңе біледі, ертең өзі бастап, тау сыртына шығамыз (Т.Оразов, Қаныш.).