2 зат. 1. Ұнның еленгеннен кейін қалған қалдығы; кебек.

Ұнның ұрпағын жеген мал тез оңалады (Диал. сөздік).

Ұрпақ – кебек, ұнды елегеннен қалған ірісі. Бұл сөз қазақ тілінің оңтүстік говорлар тобында ад қолданылады (Б.Өтебеков, Ауған, Иран қазақтарының тіліндегі жергілікті ерекшеліктер).

Ұрпақ жеген сиырдың сүті мол болады (Есенәлиев).

2. Жұқа нанға себілетін ұн.

Сыпыраның түбінде ұрпақ бар (Қазақ тілі. аймақ. сөздігі).