с ы н. 1. Әнді жақсы салғыш, ән айтқыш. Үбі ақын емес. Бірақ жасында әншіл, өлеңді тез жаттағыш болатын (Қ. Жұмалиев, Айқас).

Жеріне біздің жақтың лайық ері,

Ер палуан, аңшы-мерген, әншіл, сері.

Жасынан жүйрік мініп өскен бұлан,

Жау жүрек, ер көңілді жігіттері (С.Сейфуллин, Өлеңд.).

2. а у ы с. Құйқылжытқыш, сайрағыш.
Жер жүзі рақметіңмен балқыса да,

Ерімес сонда менің іште мұзым.

Сандуғаш,  әншіл құстар сайраса да,

Сары маса маза бермес маған ызың (Ә.Найманбаев, Шығ.).