ЖАҒАЛАУ

lat: JAǴALAÝ

зат. Су алабының (өзен, теңіз т.б.) құрлықпен астасқан жиегі .

Аққулар ақ айдынды қалдырды да, Тартты кеп, ана отырған жағалауға .

Шошымай шолжаң өскен батырларың, Ана отырған шыршаға жақындады (2,176).

Орнында екен Жетім көл, жоғалмапты,

Ортаймапты, немесе тола алмапты.

Жағалауын жауыпты жасыл жалбыз,

Қасиетті аққулар оралмапты (2,180).