үст. Қасы, маңы .

Ауылдың жаны – ақ бастау,

Ақ бастау бар да, жу бетің.

Ақ бастау түбі – ақ таста,

Айнымас сенен суретің (2,206).

Дариға, домбырамды берші маған,

Жаныма келші, жарым; келші балам!

Бейуақта, іңірдегі көңіліме,

Күй болып, күңіреніп енші, далам (3,201).