зат. Жол бастаушы, жол көрсетуші .

Көзден ғайып болғанша, «әумин» деуге болмас тым,

Кетті олар, келдім мен, көсеміммен қолдастым:

Әрі қарай жүруге бет алыпты жолбасшым (5,77).

Мен қайтадан өзімнің жолбасшыма оралдым,

Оныменен біраз жүрдім, әңгімені доғардым,

Сұлап жатқан жартастардың жотасына жол алдым (5,85).