lat: KEIİPKER
зат. әдеб. Көркем шығармадағы қаһарман, іс-әрекет иесі; образ .
Бір кездегі сенің дастаныңның жағымсыз кейіпкерлері алдында тұрмыз (4,244).
Көзіміз жете тұрса да, қасақана, өзімізше Эзоп болғансып, түбірі тайызда жатқан арзан ойымызды әдеби кейіпкеріміздің аузы арқылы оп-оңай оқушыға ұсынып жатамыз (4,277).