зат. Жер мен көктің көз ұшындағы түйіскен жері .

Көңілде ән, көгімдегі Күн көруші ем,

Барғанда маған ылғи гүл беруші ең.

Жалт етіп жай отындай көкжиектен

Әттең-ай, маған енді бір көрінсең! (1,212).

Көкжиек таумен сүйісіп, көрінбей жатса әр жағы,

Аспанның біткен жері сол, аспан жоқ әрі деп қалам (1,235).