lat: KİRPİK
зат. Көз қабының жиегіндегі түк, қылшық .
Отар жатыр қойнауда, ықтасында, (Ығыр көрсе, бораннан бұқпасын ба?).
Қарауылдап шопан тұр аттан түспей,
Аяз қарып, кірпігін шық басуда (2,195).
Кенет, қос жанар кірпігін қағып-қағып жіберіп еді,
моншақтай мөлдір тамшылар ытқып-ытқып кетті де,
айнадағы көздер ғайып болды (4,150).