зат. жерг. Өзендегі қазаншұңқыр, иірім, тартпа.

Құлаққа құйғытып кеп құлап кетті, Шықпады – су астында тұрақ тепті. Ауыл-ел азан-қазан қан ағызып, Алуа қара көзден бұлақ төкті (Е.Дүйсенбай, Бозала таң., 97).