зат.Көп сөйлегіштік, сөзуарлық.

Камшатқа оның ашық-жарқындығы, сөзшеңдігіұнады (Д. Исабеков, Қара шаңырақ).

Сейілбек Әбиев, өз сөзшеңдігінеқысылғандай да болды (Ш.Есмұрзаев, Ильич.).

Асқан бір сөзшеңдігі сезілмесе де, Дариха керекті жайларды аз сөзбен нақтылай баяндады («Лен. жас»).