ТҮС

lat: TÚS

үст. жерг. Нағыз, тура.

Қаншама түс ғұлама, ұлы жандар, жырлап кеп, дүниеден жылап кетті (Х.Ерғалиев.).

Қиын сөздің өзіне мүдірмей, түс қазақтай тақпақтай, шіреніп сөйлейді (Ә.Нұрпейісов, Қан мен тер).